รูปแบบแรกสุดของการฟอกสีเกี่ยวข้องกับ การทำให้ผ้ากระจายและผ้าในลานฟอกขาวเพื่อให้ขาวขึ้นโดยการกระทำของแสงแดดและน้ำ ในศตวรรษที่ 17 มีอุตสาหกรรมการฟอกผ้าที่สำคัญในยุโรปตะวันตก โดยใช้อ่างอัลคาไลน์สลับกัน (โดยทั่วไปคือน้ำด่าง ) และอ่างกรด (เช่นกรดแลกติกจากนมเปรี้ยว และกรดซัลฟิวริก เจือจางในภายหลัง ) กระบวนการทั้งหมดใช้เวลานานถึงหกเดือน สารฟอกขาว ที่มีคลอรีนเป็นส่วนประกอบ ซึ่งทำให้กระบวนการนั้นสั้นลงจากเดือนเหลือเพียงชั่วโมง ถูกประดิษฐ์ขึ้นในยุโรปในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 Carl Wilhelm Scheeleนักเคมีชาวสวีเดนค้นพบคลอรีนในปี พ.ศ. 2317 และในปี พ.ศ. 2328 Claude Berthollet นักวิทยาศาสตร์ของ Savoyard จำได้ว่าสามารถใช้ฟอกสีผ้าได้ เบอร์โธลเล็ตยังค้นพบโซเดียมไฮโปคลอไรต์ซึ่งกลายเป็นสารฟอกขาวเชิงพาณิชย์ตัวแรก ชื่อโอ เดอ จาเวล ("น้ำจาเวล") ตามเขตเลือกตั้งของยาเวลใกล้ปารีส ซึ่งเป็นสถานที่ผลิตสารฟอกขาว