การพึ่งพาอาศัยกันเป็นพฤติกรรมที่เรียนรู้ที่สามารถถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นได้ เป็นสภาวะทางอารมณ์และพฤติกรรมที่ส่งผลต่อความสามารถของแต่ละบุคคลในการมีความสัมพันธ์ที่ดีและมีความพึงพอใจร่วมกัน เป็นที่รู้จักกันว่า “การเสพติดความสัมพันธ์” เพราะผู้ที่มีความสัมพันธ์แบบพึ่งพากันมักสร้างหรือคงไว้ซึ่งความสัมพันธ์แบบฝ่ายเดียว ทำลายอารมณ์ และ/หรือข่มเหง ความผิดปกตินี้ถูกระบุเป็นครั้งแรกเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว อันเป็นผลจากการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในครอบครัวของผู้ติดสุราเป็นเวลาหลายปี