ในปี 2018 Roskam และเพื่อนร่วมงานของเธอได้พัฒนาแบบวัดที่เรียกว่า Parental Burnout Assessment หลังจากสำรวจผู้ปกครองกว่า 900 คนที่พวกเขาพิจารณาแล้วว่ากำลังประสบกับภาวะหมดไฟ จากคำให้การของอาสาสมัครเหล่านี้ นักวิจัยได้แยกมิติสี่ประการของความเหนื่อยหน่ายของ พ่อแม่ ได้แก่ ความอ่อนล้าในบทบาทของความเป็นพ่อแม่ ตรงกันข้ามกับตัวตนของพ่อแม่คนก่อน ความรู้สึกเอือมระอากับบทบาทของความเป็นพ่อแม่ และการห่างเหินทางอารมณ์จากลูก เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสาเหตุของความเหนื่อยหน่าย พวกเขาได้ศึกษาพ่อแม่มากกว่า 17,000 คนใน 42 ประเทศทั่วโลก และพบว่าความเหนื่อยหน่ายนั้นแตกต่างกันอย่างมากในแต่ละประเทศ โดยพิจารณาจากความแตกต่างของค่านิยมทางวัฒนธรรมตะวันออกและตะวันตก (Affective Science ฉบับที่ 2, 2021 ) การศึกษาติดตามผลขนาดเล็กที่ยังไม่ได้เผยแพร่ บ่งชี้ว่า อัตราการเพิ่มขึ้นของประชากรบางกลุ่มในช่วงโควิด-19